สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดอุดรธานี

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดอุดรธานี

มหัศจรรย์"พระธาตุโพนทอง" สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่เมืองอุดรธานี

"พระธาตุโพนทอง" มีลักษณะเป็นรูปแปดเหลี่ยม ฐานกว้าง 8 เมตร ความสูงจากฐานถึงยอดสูง 10 เมตร ที่ปลายยอดประดับด้วยแก้วสีขาว ส่องแสงเป็นประกายวาววับ เดิมเป็นที่บรรจุอัฐิพระอรหันต์ พร้อมมีการบรรจุพระพุทธรูปทองคำและเครื่องอันศักดิ์สิทธิ์ไว้ข้างในมาตั้งแต่โบราณกาลแล้ว

พระธาตุโพนทอง เป็นที่สักการบูชาของชาวขอม ในสมัยนั้น ถือเป็น "วัด" ที่มีความสำคัญ เนื่องจากมีพระพุทธรูปที่โดดเด่นและสวยงามอยู่หลายองค์ มีตำนานเล่าขานว่า สมัยพุทธกาล มีพระอรหันต์ จำนวน 8 รูป เดินทางมุ่งหน้าไปกราบนมัสการอัฐิธาตุพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยัง "ภูกำพร้า" (พระธาตุพนม) อ.พระธาตุพนม จ.นครพนม หลังจากที่เดินทางกลับมา เกิดอาการอาพาธหนัก ท่านรู้ว่า ตนเองจะมรณภาพ จึงได้ปักกลดนั่งสมาธิและได้ดับขันธ์ปรินิพพาน ณ บริเวณที่ก่อตั้งพระธาตุโพนทองแห่งนี้ หลังจากที่พระอรหันต์ ดับขันธปรินิพพาน ได้จัดพิธีฌาปนกิจพร้อมนำอัฐิบรรจุเอาไว้ในพระธาตุ โดยคนสมัยก่อน เคารพและศรัทธาในศาสนาพุทธเป็นอย่างมาก เจ้าเมืองในแต่ละที่ จะเดินทางมาร่วมทำบุญและก่อสร้าง "องค์พระธาตุ" เพื่อบรรจุอัฐิของพระอรหันต์ที่ปรินิพพาน โดยได้นำเอาพระพุทธรูปทองคำ เครื่องทองสัมฤทธิ์ และของมีค่าต่างๆ นำมาบรรจุไว้ในพระธาตุ โดยใช้เวลาในการก่อสร้างเพียง 7 วัน นอกจากนี้ในบริเวณใกล้เคียง ยังได้ก่อสร้างองค์พระธาตุเล็กไว้อีก 2 องค์ ทางทิศตะวันตก ชาวขอมที่อาศัยอยู่ในละแวกนั้น ต่างพากันตั้งชื่อองค์พระธาตุที่บรรจุอัฐิพระอรหันต์ ว่า "พระธาตุโพนทอง" มีความหมายว่า "พระธาตุที่เนินทองคำสูง"

นอกจากนี้ ยังมีหลักฐานที่เกี่ยวเนื่องกับพระธาตุโพนทอง คือ เมืองหนองยาง เป็นเมืองขอม แบ่งออกเป็น 2 ฝ่าย คือฝ่ายเมืองแสน อยู่ทางทิศใต้ของเมืองหนองยาง ฝ่ายเมืองจันทร์อยู่ทางทิศตะวันตกของเมืองหนองยาง ซึ่งเป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ด้วยโภคทรัพย์ และทรัพย์สมบัติในสมัยนั้น เมืองหนองยาง ตั้งอยู่ทางทิศเหนือห่างออกไป 150 เส้น จากพระธาตุโพนทอง เช่นเดียวกับวัดบ้านโนนโพนสูง วัดบ้านหัน วัดบ้านแหน และวัดนาเมือง วัดเหล่านี้ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของพระธาตุโดยห่างออกไปประมาณ 80-90 เส้น ในปัจจุบันเป็นวัดที่เก่าแก่ เต็มไปด้วยซากปรักหักพังจำนวนมาก เพื่อรอการบูรณะ

สำหรับวัดบ่อหิน หรือที่เรียกว่า "ขุมเหล็ก" อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของพระธาตุโพนทอง 50 เส้น วัดโนนโพนทองน้อย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ไป 50 เส้น วัดโบราณบ้านอีเลี่ยน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก ไป 75 เส้น บ่อน้ำส่างโพธิ์ ที่ทำด้วยศิลาแรง ตั้งแต่ครั้งสมัยชาวขอม สร้างพร้อมกับพระธาตุโพนทอง ห่างออกไป 20 เส้น กระทั่งปีพุทธศักราช 2452 ได้มีการก่อสร้างถนนสายอุดรธานี-สกลนคร โดยถนนได้ตัดผ่านไปบริเวณใกล้ที่ตั้งขององค์พระธาตุโพนทอง แต่ด้วยความโลภของผู้รับเหมา ช่าง และกรรมกร ได้มีการแอบทำลายพระธาตุองค์เล็ก ที่ล้อมรอบพระธาตุองค์ใหญ่ เพื่อเอาทองคำของมีค่า ออกมาจากพระธาตุ ปรากฏว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกปักรักษาองค์พระธาตุโพนทอง ได้แสดงอิทธิฤทธิ์ กลายเป็นหมีตัวใหญ่ ออกมาอาละวาดกัดผู้รับเหมาและพวกเสียชีวิต ทุกวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7 ชาวขอมโบราณที่อยู่ใกล้บริเวณพระธาตุโพนทอง จะมารวมตัวกัน เพื่อจุดบั้งไฟบูชาองค์พระธาตุ เป็นประจำทุกปี โดยเชื่อว่าจะเกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้นรอบองค์พระธาตุ โดยจะมีลูกแก้วส่องประกายวนเวียนไปรอบองค์พระธาตุ ซึ่งชาวบ้านถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ชาวบ้านพากันทำบั้งไฟจุดบูชาขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์

นอกจากนี้ พระพุทธรูปทองคำ ได้ถูกอัญเชิญไปประดิษฐานยังสถานที่ต่างๆ แต่การเคลื่อนย้าย ทำให้เกวียนใช้บรรทุกหักไปถึง 7 เล่ม ในเวลาเดียวกัน ชาวบ้านหนองนาคำ ได้นำเอาพระพุทธรูปทองคำ จำนวน 3 องค์ใหญ่ หน้าตักกว้าง 50 เซนติเมตร สูง 100 เซนติเมตรไปประดิษฐานไว้ที่วัดศรีทัศน์ บ้านหนองนาคำ ส่วนพระพุทธรูป 2 องค์ ถูกอัญเชิญไปประดิษฐานยังวัดต่างๆ ให้ชาวบ้านกราบไหว้สักการบูชา ในพื้นที่อำเภอหนองหาน แต่ปัจจุบันไม่มีใครทราบว่าอยู่ที่ใดบ้าง

ทุกวันนี้ พระธาตุโพนทอง ได้ทำการบูรณะซ่อมแซมใหม่ โดยเทศบาลตำบลหนองบัว อ.เมือง จ.อุดรธานี ได้จัดสรรงบประมาณ 1,234,000 บาท ปรับปรุงภูมิทัศน์โดยรอบ รวมทั้งสร้างหอพระธรรมชัย ไว้คู่กับองค์พระธาตุโพนทอง

เยือนถิ่นอุดรธานีต้องมาขอพรณ“ศาลเทพารักษ์”

หลังจากที่ทริปตะลุยถิ่นอีสาน จังหวัดอุดรครั้งที่แล้ว..เราพาเพื่อนๆ ไปกราบสักการะศาลหลักเมืองจังหวัดอุดรธานี ,,, วันนี้หมูหินก็จะพาเพื่อนๆไปกราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำเมือง ที่เป็นที่พึ่งทางใจของชาวอุดรธานีอีกแห่งหนึ่ง นั่นก็ “ศาลเทพารักษ์ จังหวัดอุดรธานี”

              "ศาลเทพารักษ์" เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองอุดรธานี เนื่องจากได้มีการอัญเชิญดวงพระวิญญาณของ "พลตรีพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม" มาสถิต ณ ศาลแห่งนี้ เพื่อเป็นศูนย์รวมที่พึ่งทางใจของชาวจังหวัดอุดรธานี ศาลเทพารักษ์สร้างขึ้นในสมัย "ขุนศุภกิจวิเลขการ"ดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ระหว่าง ปี พ.ศ.2490-2495 เดิมสร้างเป็นศาลไม้ ตั้งอยู่บนเนินดินข้างจวนผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ซึ่งปัจจุบันได้เป็นที่ตั้งของพระตำหนักหนองประจักษ์ศิลปาคม

จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ถึง เหตุที่ตั้งชื่อศาลแห่งนี้ว่า "ศาลเทพารักษ์" ก็เพราะดวงของผู้สร้างเมืองสมพงษ์กับดวงเมือง ถึงแม้พระองค์จะสิ้นพระชนม์ไปแล้ว แต่ก็เชื่อว่าดวงพระวิญญาณของพระองค์ยังทรงห่วงใยและคุ้มตรองปกปักษ์รักษาลูกหลานชาวเมืองอุดรธานีของพระองค์ตลอดมา คำว่า"ศาลเทพารักษ์" จึงหมายถึง "เทพผู้รักษาเมือง"

ในสมัยของ "หลวงศุภกิจจรรยา" เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ได้ร่วมกันทำการขุดลอกหนองนาเกลือ คือ "หนองประจักษ์ศิลปาคม" ในเวลานี้ให้เป็นอ่างน้ำ จึงได้บูรณาการสร้างศาลพ่อปู่เทพารักษ์ขึ้น

ต่อมาในสมัยที่ "นายพิศาล มูลศาสตร์สาทร" เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ได้ร่วมกับชาวบ้านและพ่อค้าคหบดีในจังหวัดจัดสร้างบูรณะศาลเทพารักษ์ใหม่ให้มีความสวยงาม และ ทางเทศบาลนครอุดรธานี ในปี 2544 "นายหาญชัย ฑีฆธนานนท์" นายกเทศมนตรีนครอุดรฯ ก็ได้ปรับปรุงบริเวณโดยรอบตัวศาลเป็นแหล่งท่องเที่ยวของอุดรธานี ได้ทำการปรับปรุงบูรณาภูมิทัศน์จนมีสภาพสวยงามดังในปัจจุบันนี้ ปัจจุบันศาลเทพารักษ์ไดรับการบูรณะสร้างใหม่เป้นรูปทรงคล้ายปรางค์ขอมที่สวยงาม ตั้งอยู่บริเวณเดิม

หลวงพ่อนาค

ประวัติหลวงพ่อนาค

ท่านผู้อ่านคงจะเคยเห็นพระพุทธรูปปางนาคปรกซึ่งลักษณะมีนาค7หัวชูคออยู่เหนือเศียรองค์พระแล้วขมวดหางเป็นวงขดเข้าหากันทำเป็นแท่นประทับขององค์พระมีขนาดต่างๆกันใหญ่บ้างเล็กบ้างและวงขดกว้างกันมี3ชั้นบ้าง5ชั้นบ้าง7ชั้นบ้างแล้วแต่ความนิยมของผู้สร้างในสมัยนั้นๆหลวงพ่อนาคนี้เป็นพระเก่าแก่องค์หนึ่งซึ่งผู้สร้างได้จารึกอักษรไว้ตรงแท่นพระเป็นอักษรตัวธรรม(ไทยน้อย)โบราณแต่ผู้รักอักษรธรรมโบราณมีสองท่านได้อ่านไว้แล้วบอกกันต่อๆกันมา(ขณะนี้ท่านทั้งสองได้ถึงแก่กรรมไปแล้ว)มีความว่าสร้างเมื่อ ปี จ.ศ.170 แห่งพุทธกาลปีจอเดือน3ขึ้น13ค่ำยามกลองแลงหัวครูคำวงษาเป็นผู้สร้างท่านผู้สร้างคงเป็นพระที่อภิญญาณแน่นอน เมื่อ พ.ศ.2530 พระราชปรีชาญาณมุนีเจ้าคณะจังหวัดหนองคาย 

(วัดโพธิ์ชัย)ได้อ่านไว้ว่าสร้าง จ.ศ.170 (พ.ศ.1353) เดือน 5 ขึ้น 13 ค่ำยามกลองแลง (ฤกษ์เททองเวลา17.00น.ถึง17.30น.) ปีจอ หัวครูคำวงษา เป็นผู้สร้างรูปลักษณะของหลวงพ่อนาคองค์นี้สวยงามน่าเลื่อมใสมากโดยเฉพาะพระพักตร์(ใบหน้า)ดูเหมือนว่าองค์ท่านยิ้มนิดๆอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลาและในองค์ของหลวงพ่อนาคนั้นมีผู้เล่าต่อๆกันมาว่าตรงหัวใจขององค์ท่านเป็นทองคำแท้อยู่ภายในและมีอัฐิธาตุ(กระดูก)ของพระอรหันต์บรรจุอยู่ภายในนั้นด้วยจึงทำให้องค์ท่านบางครั้งมีรัศมีเปล่งออกมามีผู้พบเห็นเล่ากันต่อๆมาและมีความศักดิ์สิทธิ์มากเหลือที่เราปุถุชนคนธรรมดาจะคิดให้รู้หมดความสงสัยได้ถ้าพูดตามภาษาธรรมะเรียกว่าเป็นอจินไตยแปลว่าใครๆไม่ควรคิดถ้าใครขืนคิดผู้นั้นจะถึงความเป็นบ้าเพราะคิดไม่ออกนั่นเลยเพราะมิใช่วิสัยของปุถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆท่านๆจะคิดได้แต่เป็นนิสัยของผู้ที่มีอภิญญาญาณอันแก่กล้าแล้วเท่านั้นจะรู้ได้โดยไม่ ต้องสงสัย

หลวงพ่อนาคอยู่วัดอะไร

ก่อนที่ท่านผู้อ่านจะได้รู้จักความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อนาคขอนำท่านผู้อ่านให้มารู้จักวัดโพธิ์ชัยศรีซึ่งเป็นวัดหลวงพ่อนาคประดิษฐานอยู่มาแต่ครั้งโบราณกาลข้าพเจ้าได้เขียนตามคำบอกเล่าของคุณโยมพ่อตุ๊ (นายทูลคำน้อย)บ้านแวงซึ่งเป็นผู้รู้เรื่องราวของวัดโพธิ์ชัยศรีและประวัติของหลวงพ่อนาคได้ดีพอสมควร ซึ่งได้รับการถ่ายทอดบอกเล่ากันต่อๆมาจากคนรุ่นเก่าๆและจากอักษรที่จารึกไว้ตรงแท่นหลวงพ่อนาคกร ดังได้สดับมาวัดโพธิ์ชัยศรีเป็นวัดที่เก่าแก่ตั้งแต่โบราณกาลตั้งอยู่หมู่ที่ 10 บ้านแวงตำบลบ้านผือจังหวัดอุดรธานีห่างจากตัวอำเภอบ้านผือไปทางทิศตะวันตกถนนสายอำเภอน้ำโสมประมาณ 4 กิโลเมตรมีเนื้อที่กว้างประมาณ1ไร่เศษยาวประมาณ2ไร่เศษเพราะมีซากสลักหักพังของมุมกำแพงปรากฏแต่แรกและมีต้นโพธิ์ไทรใหญ่อยู่ต้นหนึ่งชาวบ้านจึงเรียกกันว่าวัดโพธิ์ชัยศรีซึ่งเป็นที่หลวงพ่อนาคประดิษฐานอยู่มาจนถึงทุกวันนี้

วัดโพธิ์ชัยศรีตั้งอยู่ที่บ้านแวงตำบลบ้านผืออำเภอบ้านผือจังหวัดอุดรธานี ภายในวัดมีบ่อน้ำบ่อหนึ่งมีรูน้ำไหลยู่ตลอดเวลาน้ำใสสะอาดสามารถดื่มกินได้ความลึกประมาณ 89 เมตรถ้าถึงฤดูหนาวน้ำในบ่อจะอุ่นผิดปกติ

มีการตั้งหมู่บ้านเมื่อราว 200 ปีตั้งแต่นับก่อนบรรพบุรุษต่างยืนยันว่าไม่มีผู้ใดลงมือขุดบ่อน้ำนี้สันนิษฐานว่าคงมาพร้อมกับวัดโพธิ์ชัยศรีและหลวงพ่อนาค

                ในอดีตบ่อน้ำนี้เคยแห้งมาแล้ว 4 ครั้ง ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2472, ครั้งที่ 2 พ.ศ. 2481, ครั้งที่ 3 พ.ศ. 2503 และครั้งที่ 4 พ.ศ. 2520

เหตุที่น้ำในบ่อแห้งเชื่อกันว่ามีสตรีนำผ้าถุง (ผ้าซิ่น) ไปวางไว้ขอบบ่อน้ำ

ทองสุวรรณอาจารย์รักษ์(บวชเป็นพระ พ.ศ.2520) เคยเห็นเหตุการณ์เล่าว่าก่อนที่น้ำในบ่อจะแห้งหมดจะมีเสียงดังอยู่ใต้ก้นบ่อพร้อมกับมีน้ำกระเซ็นขึ้นมาปากบ่อจึงเดินเข้าไปส่องดูในบ่อเห็นเป็นฟองเหมือนผงซักฟอกลอยอยู่บนน้ำสักครู่หนึ่งก็จะหายไป

รุ่งเช้าน้ำในบ่อก็หมดน้ำในบ่อแห่งนี้ปกติจะไม่แห้งถ้ามีผู้ทำผิดน้ำจะแห้งเมื่อน้ำในบ่อแห้งจะมีพิธีไปขอน้ำในลำห้วยกลางทุ่งนาซึ่งชาวบ้านจะนำดอกไม้ธูปเทียนมารวมตัวกันโดยผู้เป็นหัวหน้าหมู่บ้านจะกล่าวขอขมาลาโทษสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายต่อจากนั้นทุกคนจะไปตักน้ำในลำห้วยมาคนละขันเทลงไปในบ่อวันรุ่งขึ้นจะมีน้ำมาอยู่ระดับเดิม

ภายในบ่อมีศิลาดาดที่ก้นบ่อเป็นโพรงลึกเข้าไปประมาณ 3 เมตรโดยรอบมีรูใหญ่ๆพอคนคลานเข้าไปได้ 2 รูรูหนึ่งตรงไปหาพระประธานที่ศาลาการเปรียญอีกรูหนึ่งตรงไปทางกุฏิเจ้าอาวาสด้านทิศตะวันออกไปทางลำห้วยกลางทุ่งนาประมาณ 1 กิโลเมตรเศษพอเห็นได้ว่าเวลาครุ (ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ทาด้วยขี้ชันน้ำมัน) หรือกระแป๋งตักน้ำตกลงไปในบ่อถ้าใช้ไม่หยั่งลงไปก้นบ่อค้นหาก็หาพบไม่

ต่อมามีคนหาปลาที่ลำห้วยเจอกระแป๋งนี้จึงสันนิษฐานว่ารูก้นบ่อต้องยาวไปถึงลำห้วยแน่กระแป๋งของคนนั้นจึงมาอยู่ที่ลำห้วยได้ลำห้วยนี้ชาวบ้านเรียกกันว่า"กุด" มีผีนาคเงือกเฝ้ารักษาเหล็กไหลอยู่ชาวบ้านเรียกผีนาคเงือกว่า "ปู่หมอน" เคยทำให้เด็กที่เป็นลูกพ่อแม่เดียวกันครอบครัวเดียวกันจมน้ำตายวันเดียวกัน 3 คนมาแล้วศพไหลขึ้นไปทางเหนือน้ำ

                ปีพ.ศ. 2509 พระอาจารย์สว่างอยู่กับวัดโพธิ์ชัยศรีได้นิมิตว่ามีผู้มาบอกให้ไปเอาเหล็กไหลในล้ำห้วยนั้นฝันคืนหนึ่งก็ยังไม่ไปเอาฝันคืนที่สองก็ไม่ไปเอาฝันคืนที่สามอีก

เมื่อพระอาจารย์สว่างฝันติดต่อกันหลายคืนเช่นนี้คิดว่าเจ้าของเหล็กไหลคงจะให้จริงๆจึงได้กล่าวความฝันให้พ่อตาตุ๊ฟังแล้วจึงชวนพ่อตาตุ๊ไปด้วยเมื่อตกลงไปกันแล้วก็เตรียมเครื่องมือไปทำพิธีพอทำพิธีขอเสร็จแล้วพระอาจารย์สว่างจะเป็นผู้ลงไปเอาพ่อตาตุ๊จึงเอาสายสิญจน์ใหญ่ผูกเอาไว้หากพระอาจารย์สว่างดำลงไปขึ้นไม่ได้อาจติดอยู่ในโขดหินในถ้ำนั้นจะได้ช่วยดึงออกมาได้ไม่ให้สายสิญจน์ขาดแล้วพระอาจารย์สว่างก็ดำลงไปในล้ำห้วยนั้นแล้วก็มุดดำน้ำลงไปภายใต้แผ่นหินใหญ่เป็นโพรงเข้าไปซึ่งเมื่อดำลงไปอยู่ชั่วอึดใจหนึ่งก็ได้เอาใส่มือให้เลยพระอาจารย์สว่างก็ดำลงไปใหม่เป็นครั้งที่สองเมื่อโผล่ขึ้นมาก็ได้เหล็กไหลขึ้นมา 4 ก้อนก้อนหนึ่งพระอาจารย์สว่างกลืนกินส่วนเหล็กไหลอีก 3 ก้อนเอาใส่ห่อผ้าเช็ดหน้าแล้วพากันเดินกลับวัดขณะเดินทางกลับมาวัดจวนจะถึงวัดอยู่แล้วพระอาจารย์ขึ้นว่าสว่างพูด "ถ้าเราเอาไปขายคงได้หลายเงิน" 

อะไรพอพูดจบไม่รู้ มาแย่งเอาเหล็กไหลไปจากมือจนพระอาจารย์สว่างร้องไห้เสียงดังพอลุกขึ้นได้ก็จะวิ่งไปที่ลำห้วยโน้นอีกพ่อตาตุ๊ได้คว้าข้อมือพระอาจารย์สว่างเอาไว้แล้วก็นำตัวมาที่ศาลาวัดโพธิ์ชัยศรี

ขณะนั้น พระอาจารย์ตาอยู่ในโบสถ์จำวัดได้ยินเสียงร้องไห้จึงเปิดประตูออกมาดูพอทราบเหตุถึงได้ทำน้ำมนต์รดให้พระอาจารย์สว่างค่อยหายเป็นปกติแล้วท่านก็ว่าพูดขึ้น "ผีจะหลอกเอาไปกินตอด" 

ส่วนเหล็กไหลที่พระอาจารย์สว่างกินเข้าไปนั้นได้ทะลุออกกลางกระหม่อม (ศีรษะ) ในต่อเวลามา

สำหรับพระนาคปรกหน้าตักกว้าง 12 นิ้วสูง 12 นิ้วสันนิษฐานว่าสร้างด้วยหินศิลานั้นเพื่ออำพรางองค์จริงที่เป็นทองสำริด

ก่อนที่จะสร้างพระนาคปรกขึ้นด้วยทองสำริดต้องมีการจำลองแบบขึ้นก่อนโดยมีการแกะพระนาคปรกด้วยหินมาก่อนจากนั้นนำพระนาคปรกหินศิลาเป็นตัวอย่าง

ชาวบ้านแวงทุกคนนับถือพระนาคปรกมาก เพราะเคยถูกขโมยไปแล้วถึง 4 ครั้งแต่ในแต่ละครั้งก็ได้กลับคืนมาอย่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนักรูปองค์นี้เนื่องจากพระพุทธมีพุทธลักษณะสวยงามน่าเลื่อมใสพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิอยู่ในหงายพระหัตถ์ทั้งสองวางซ้อนกันบนพระเพลามีพญานาคแผ่พังพานปกคลุมเบื้องบนพระเศียรโดยเฉพาะพระพักตร์มีความละเมียดละไมค่อนข้างจะยิ้มนิดๆตามแบบพุทธลักษณะของพระปางนาคปรกด้วยเหตุนี้ชาวบ้านต่างพากันขนานนามพระพุทธรูปองค์นี้กันว่า "หลวงพ่อนาค" ซึ่งปัจจุบันประดิษฐานอยู่ที่วัดโพธิ์ชัยศรี

 นายทูล คำน้อยชาวบ้านแวงตำบลบ้านผือชาวบ้านรู้จักกันในนามของคุณโยมพ่อตุ๊ซึ่งเป็นผู้ทราบเรื่องราวความเป็นมาของหลวงพ่อนาคดีกว่าใครเพราะได้รับทราบจากคำบอกเล่าของคนรุ่นเก่าๆได้ถ่ายทอดเรื่องราวในอดีตว่าเดิมที่วัดโพธิ์ชัยศรีแห่งนี้เป็นป่าดงพงชัฏเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่น้อยนานาชนิดหนาทึบเต็มไปหมดไม่มีใครทราบว่าเคยเป็นวัดก่อนมา

ราวปีครั้น พ.ศ. 2100มีชาวบ้านจากเมืองพานที่อยู่ห่างจากบ้านแวงราว 7-8 กิโลเมตรได้เดินทางมาล่าสัตว์ตรงบริเวณเชิงเขาที่ตั้งพระพุทธบาทบัวบกอำเภอบ้านผือโดยมีนายสีกับนายแสนเป็นหัวหน้าพอมาถึงตั้งสถานที่วัดโพธิ์ชัยศรีแห่งนี้สมัยนั้นยังเป็นป่าใหญ่มีต้นไม้หนาทึบพวกพรานล่าสัตว์ได้พากันเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อดักยิงฝูงนกและสัตว์ป่าที่มีอยู่มากมายเผอิญได้พบพระพุทธรูปใหญ่องค์หนึ่งมีขนาดหน้าตักราว 4 ศอกสูงราว 6 ศอกสันนิษฐานกันว่าคงสร้างจากเกสรดอกไม้และว่าๆนต่าง (ขณะนี้ประดิษฐานอยู่ที่ศาลาการเปรียญวัดโพธิ์ชัยศรี) ทำให้พวกพรานล่าสัตว์ต่างสันนิษฐานว่าสถานที่แห่งนี้คงเคยเป็นมาวัดก่อนจึงเดินออกจากพระพุทธรูปองค์ใหญ่ไปรอบๆบริเวณก็ได้พบใบเสมาที่สกัดจากหินดาดทั้งแท่งที่ใกล้ๆใบเสมายังมีพระพุทธรูปนาคปรกอีก 2 องค์มีขนาดหน้าตักกว้าง 12 นิ้วสูง 12 นิ้วเท่ากันทั้งคู่

                นายสี กับ นายแสน ผู้เป็นหัวหน้านายพรานได้ปรึกษากับคณะว่าสถานที่แห่งนี้มีบ่อน้ำดื่มน้ำใช้อุดมสมบูรณ์อีกทั้งยังเป็นที่ราบสม่ำเสมอผิดกับหมู่บ้านที่อยู่เชิงเขาสมควรที่จะอพยพมาตั้งถิ่นฐานบ้านช่องอยู่ตามแถวนี้ภายหลังจากตกลงเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็ได้พาครอบครัวและชักชวนพรรคพวกมาอยู่ด้วยชั่วระยะเวลาไม่นานก็กลายเป็นชุมชนย่อมๆขนาด 100 หลังคาเรือนเศษ

ราวครั้น พ.ศ. 2129หมู่บ้านแห่งนี้ยังไม่มีวัดที่ใช้ประกอบพิธีประจำหมู่บ้านชาวบ้านทั้งหมดต่างปรึกษาหารือกันที่จะสร้างวัดโดยได้พากันไปตัดไม้มาถากเป็นเสาเลื่อยเป็นฝาใช้หญ้าคามุงหลังคาพอกันแดดกันฝนประกอบเป็นอุโบสถชั่วคราว

แต่ตอนแรกวัดโพธิ์ชัยศรีมีแต่พระพุทธรูปขนาดใหญ่ (หลวงพ่อองค์ตื้อ) และหลวงพ่อนาคเท่านั้นโดยไม่มีพระภิกษุและสามเณรมาจำพรรษาจึงมีสภาพไม่ต่างกับวัดร้างถึงกระนั้นในวันสำคัญทางศาสนาชาวบ้านก็ยังศรัทธามากราบไหว้พระที่วัดแห่งนี้อยู่เสมอเช่นในวันสงกรานต์ของทุกปีจะนำน้ำอบมาสรงน้ำพระพุทธรูปเป็นสิริมงคลโดยมีหลวงพ่อองค์ตื้อเป็นองค์ประธานร่วมด้วยหลวงพ่อนาคเป็นศูนย์รวมจิตใจชาวบ้าน

ปีพอ พ.ศ.2134 ถึงมีพระสงฆ์มาอยู่จำพรรษาบ้างโดยชาวบ้านได้ร่วมใจกันสร้างกุฏิขึ้นหลังหนึ่งเพื่อเป็นที่จำพรรษาของพระสงฆ์แต่ในระยะนั้นชาวบ้านยังคงเข้าใจว่าหลวงพ่อนาคเป็นเพียงพระพุทธรูปธรรมดาไม่ต่างจากพระปฏิมากรที่สร้างขึ้นแทนองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อเป็นที่กราบไหว้สักการบูชาเป็นพุทธานุสติเท่านั้นจึงไม่ได้เอาใจใส่ในการรักษาเท่าใดนัก

หลวงพ่อนาคถูกขโมยครั้งแรก

  

                เมื่อประมาณ พ.ศ. 2395 องค์หลวงพ่อนาคได้หายไปจากวัดโพธิ์ชัยศรีเป็นครั้งแรก  คราวนั้นพระสงฆ์ และชาวบ้านมิได้ติดใจเอาความ  คงคิดว่าเป็นพระพุทธรูปธรรมดา หายแล้วหายเลย  เพราะไม่รู้จะติดตามเอาคืนได้ที่ไหน  จึงได้ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปกับกาลเวลา 

                4 ปีต่อมา ซึ่งตรงกับ พ.ศ.2399   นายตุ้ย  ผู้ปกครองอำเภอบ้านผือ (นายอำเภอ) ในสมัยนั้น ได้ถึงแก่กรรมลง  นายอวน ศักดิ์ดี  ผู้ใหญ่บ้านแวง  ได้ไปช่วยงานศพของนายอำเภอ  ระหว่างที่กำลังสาละวนอยู่กับงาน  ต้องเดินขึ้นเดินลงที่บ้านนายอำเภอหลายเที่ยว  สายตาบังเอิญเหลือบไปเห็น พระนาคปรกสวยงามองค์หนึ่ง ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่บนโต๊ะหมู่บูชา จึงพยายามเดินเข้าไปชมใกล้ ๆ เพ่งพินิจสังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วน  จนแน่ใจว่าพระนาคปรกองค์นี้เป็นหลวงพ่อนาคของวัดโพธิ์ชัยศรี หลังจากงานศพนายอำเภอตุ้ยผ่านพ้นไป  นายอวนก็เรียกลูกบ้านมาประชุม  โดยได้เล่าเรื่องต่าง ๆ ที่ตนได้พบเห็นหลวงพ่อนาคให้ชาวบ้านฟัง  ในที่สุดทุกคนต่างพร้อมใจกันไปขอหลวงพ่อนาคกลับคืน  เมื่อครอบครัวนายอำเภอตุ้ยทราบเรื่องราวต่าง ๆ ว่าหลวงพ่อนาคองค์นี้ ได้มีผู้ขโมยขายให้นายอำเภอ  จึงยินยอมคืนหลวงพ่อนาคให้ชาวบ้านแวงโดยดี  ผู้ใหญ่อวน และลูกบ้าน พากันดีใจ และอาราธนาหลวงพ่อนาคกลับไปประดิษฐาน ณ วัดโพธิ์ชัยศรีดังเดิม

  

 หลวงพ่อนาคถูกขโมยครั้งที่ 2

ในราว พ.ศ.2479  หลวงพ่อนาคได้หายไปอีกครั้งหนึ่ง  คราวนี้ชาวบ้านพากันออกติดตามข่าวว่าใครเป็นผู้ขโมยเอาไป  จนสืบทราบว่า มีคนร้าย 2 คน ได้ลักเอาหลวงพ่อนาคไปทางบ้านเหล่าคาม อ.บ้านผือ แล้วจ้างเกวียนของ “นายเผือก” ชาวบ้านเหล่าคามเป็นเงิน 2 บาท ช่วยบรรทุกหลวงพ่อนาคไปที่จังหวัดอุดรธานี ซึ่งมีระยะทางประมาณ 53 กิโลเมตร โดยใช้เวลาเดินทางนานถึง 3 วัน  

พอถึงตัวจังหวัดอุดรธานีแล้ว คนร้ายทั้งคู่ได้ยกหลวงพ่อนาคลงจากเกวียนไว้ที่พื้นดินก่อน เพื่อจะเอาขึ้นรถยนต์นำไปขายที่กรุงเทพ ฯ ความจริงหลวงพ่อนาคมีน้ำหนักเพียง 23 กิโลกรัมเท่านั้น  แต่คราวนี้หลวงพ่อนาคได้สำแดงปาฏิหาริย์ บันดาลให้องค์ท่านมีน้ำหนักคล้ายกับ 1,000 กิโลกรัม  จนคนร้ายยกไม่ขึ้น แม้จะพยายามช่วยกันยกสักเท่าไหร่ องค์หลวงพ่อนาคก็ไม่มีท่าทีจะขยับเขยื้อน  พวกคนร้ายได้เปลี่ยนวิธียก  ด้วยการหาเชือกมาผูกองค์หลวงพ่อนาค แล้วเอาไม้สอดหามกัน แม้จะใช้คนสักเท่าไร ก็หามไม่ขึ้น ในที่สุดต่างก็หมดปัญญา 

ขณะที่พวกคนร้ายกำลังนั่งพักเหนื่อย  เพื่อคิดหาวิธีโยกย้ายหลวงพ่อนาค ไปขายที่กรุงเทพ ฯ  ให้ได้บังเอิญมี เศรษฐีผัวเมียคู่หนึ่ง ปลูกบ้านอยู่แถว ๆ นั้น เดินมาพบเห็นเข้า  ก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาเป็นยิ่งนัก  จึงได้สอบถามเรื่องราวความเป็นมา พวกคนร้ายบอกว่า กำลังจะนำไปขายที่กรุงเทพ ฯ เท่านั้น แต่มิได้บอกความจริงว่า ขโมยมาจากวัดโพธิ์ชัยศรี 

ปกติสองผัวเมียเป็นคนใจบุญอยู่แล้ว  ยิ่งเห็นองค์หลวงพ่อนาค ก็เกิดความเลื่อมใสยิ่งขึ้น  พอทราบความประสงค์ว่าเขาจะเอาไปขายเท่านั้น  จึงขอบูชาองค์หลวงพ่อนาค ไว้สักการะที่บ้านตน เป็นจำนวนเงิน 1 ตำลึง (4บาท) คนร้ายก็ตกลงขายให้ ดีกว่าเอาไปไม่ได้เลย พอคนร้ายรับเงินจากสองผัวเมียแล้ว ก็พากันหลบหนีไป สองตายายก็ได้อาราธนาหลวงพ่อนาค ไปประดิษฐานไว้ ณ ที่บูชาในบ้านของตน 

นับตั้งแต่หลวงพ่อนาคไปอยู่ในบ้านสองตายายได้ราว 1 เดือน  เศรษฐีสองผัวเมีย และครอบครัว ต่างเป็นโรคนอนไม่หลับ  พอหลายวันหลายคืนเข้า สองผัวเมียถึงได้ปรึกษาหารือกันว่า คงจะเป็นเพราะเราปฏิบัติต่อองค์หลวงพ่อนาคไม่ถูกวิธีหรืออย่างไร  จึงนำความเรื่องนี้ไปปรึกษากับเจ้าอาวาสวัดโยธานิมิต ซึ่งปกติสองผัวเมียก็ไปทำบุญอยู่เป็นประจำ 

เมื่อหลวงพ่อวัดโยธานิมิตได้ทราบรายละเอียดทั้งหมดแล้ว  ท่านจึงได้พูดกับสองผัวเมียว่า “พระนาคปรกที่คุณโยมนำมาบูชาที่บ้านนั้น ท่านคงไม่อยากอยู่ที่บ้านของคุณโยม คงอยากอยู่ที่วัดมากกว่า เลยทำให้คุณโยมและครอบครัวนอนไม่หลับ ถ้าไม่คิดอะไรมาก คุณโยมเอามาไว้ที่วัดกับอาตมาก็ได้ โดยคุณโยมบูชามาเท่าไร อาตมาจะจ่ายชดเชยให้ ดีกว่าเอาไว้บ้านแล้วไม่สบาย” 

ฝ่ายเศรษฐีสองผัวเมีย คิดทบทวนอยู่นาน ในที่สุดก็ตัดสินใจ เอาหลวงพ่อนาคไปไว้ที่วัดโยธานิมิต  นับตั้งแต่นั้นมา ทุกคนในครอบครัวต่างนอนหลับอย่างสุขสบาย 

 

ต่อมาราว พ.ศ. 2494 นายดี ทองสุวรรณ  ชาวบ้านแวงได้ถูกคัดเลือกเป็นทหารเกณฑ์ไปประจำอยู่ที่ค่ายหนองประจักษ์  อุดรธานี  พอถึงวันสงกรานต์ ช่วงที่นายดี  ทองสุวรรณ รับราชการเป็น

ทหารเกณฑ์อยู่นั้น  เพื่อน ๆ ได้ชักชวนไปเที่ยวงานสงกรานต์ที่วัดโยธานิมิต  เพื่อสรงน้ำพระพุทธรูป และสรงน้ำพระภิกษุสงฆ์ ตามประเพณีภาคอีสาน  ครั้นไปถึงวัดโยธานิมิต แล้วก็เดินเข้าไปสรงน้ำพระพุทธรูป และพระภิกษุสงฆ์ จึงได้พบเห็นหลวงพ่อนาค ก็คลับคล้ายคลับคลา ว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน  เมื่อเดินเข้าไปพิจารณาตำหนิต่าง ๆ ใกล้ ๆ ก็แน่แก่ใจว่าเป็น “หลวงพ่อนาค” ที่อยู่วัดโพธิ์ชัยศรีจริง ๆ

พอหลังสงกรานต์ก็ได้ลากลับบ้าน เพื่อจะนำข่าวที่ตนได้พบหลวงพ่อนาค ไปเล่าให้ผู้ใหญ่บ้าน และเพื่อนบ้านฟัง เมื่อชาวบ้านแวงทราบข่าว ต่างพากันดีใจ และตกลงกันว่า จะให้ผู้ใหญ่บ้าน กับลูกบ้านอีก ๕ คน เป็นตัวแทนเดินทางไปจังหวัดอุดรธานี โดยมุ่งตรงไปที่วัดโยธานิมิตทันที 

ครั้นไปถึงวัดโยธานิมิต  ชาวบ้านแวงทั้งหมด พากันเข้าไปกราบนมัสการพระเดชพระคุณ เจ้าอาวาสวัดโยธานิมิต ซึ่งท่านเจ้าอาวาส เมื่อเห็นคนต่างถิ่นมาเยือน จึงได้ไต่ถามความประสงค์การมาครั้งนี้ 

“โยมบ้านอยู่ที่ไหน มาที่วัดมีความประสงค์สิ่งใดหรือ” 

ผู้ใหญ่บ้านแวงกราบเรียนว่า “ข้ากระผมกับพวกมาตามหลวงพ่อนาค ที่หายไปหลายปีแล้ว” 

พระเดชพระคุณท่านเจ้าอาวาส ได้ถามต่อไป “พระนาคปรกของพวกโยม มีพุทธลักษณะอย่างไร แล้วทำไม ถึงคิดว่า พระนาคปรกมาอยู่ที่นี่” 

“องค์พระประทับนั่งอยู่บนลำตัวนาคขดเป็น 3 ชั้น ตรงหัวนาคด้านบนหักนิดหนึ่ง มีคนมาพบว่า อยู่ที่นี่” ผู้ใหญ่บ้านตอบ 

เมื่อเจ้าอาวาสได้ฟังแล้ว ก็แน่ใจว่า พระนาคปรกองค์นี้เป็นของชาวบ้านแวงจริง เพราะทุกสิ่งที่เล่ามา ตรงกับความจริงทั้งสิ้น จึงได้พูดต่อไปว่า 

“พระนาคปรกองค์นี้ อาตมาได้ซื้อไว้เป็นเงิน 1 ตำลึง (4 บาท) ถ้าโยมอยากได้ จงเอาเงิน 1 ตำลึง มาไถ่คืนเสียก่อน” 

ผู้ใหญ่บ้านได้ฟังเช่นนั้น  จึงกราบนมัสการว่า “พระนาคปรกองค์นี้ เป็นสมบัติของวัดโพธิ์ชัยศรี กระผมและพวกได้ติดตาม จนหมดเงินหมดทองไปมากมาย เหลือเงินติดตัวอยู่ไม่เท่าไหร่ จะมีก็แค่เงินค่าอาหาร และค่าเดินทางเท่านั้น เมื่อหลวงพ่อไม่ยอมคืนพระนาคปรกให้ พวกกระผมก็จำเป็นต้องไปพึ่งพาเจ้าหน้าที่ตำรวจ โดยแจ้งข้อหาว่า หลวงพ่อรับซื้อของโจรไว้ ถ้าถึงตอนนั้น คิดว่า หลวงพ่อคงต้องลำบากแน่ ๆ” 

ฝ่ายเจ้าอาวาส โดนไม้ตายของผู้ใหญ่บ้านเช่นนี้  จำเป็นต้องคืนพระนาคปรกให้แต่โดยดี มิฉะนั้น จะต้องถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย ซึ่งไม่เหมาะสมกับสมณเพศ 

เมื่อชาวบ้านและผู้ใหญ่บ้าน ได้รับพระนาคปรกคืนก็ดีใจ พากันกราบขออภัยที่ล่วงเกินพระเดชพระคุณท่าน และขอบคุณที่ยอมคืนพระนาคปรกให้  ต่อจากนั้น ได้อาราธนาพระนาคปรกกลับคืนสู่วัดโพธิ์ชัยศรีดังเดิม

หลังจากหลวงพ่อนาคปรก กลับคืนมาอยู่ที่วัดโพธิ์ชัยศรีไม่กี่วัน  ได้สำแดงปาฏิหาริย์บันดาลให้ นายเผือก เจ้าของเกวียนที่รับจ้างพวกคนร้าย บรรทุกหลวงพ่อนาคไปจังหวัดอุดรธานี เกิดตาบอดอย่างไม่มีสาเหตุ   ครอบครัวก็ได้รับความเดือดร้อนในเวลาต่อมา 

เมื่อนายเผือกตาบอดอย่างกะทันหัน โดยหาสมมติโรคไม่ได้ จึงได้ระลึกเหตุการณ์ที่ตนไปรับจ้างบรรทุกหลวงพ่อนาคปรก  แม้ตนจะไม่ทราบมาก่อน แต่ก็มีส่วนร่วมด้วย ที่ตนต้องตาบอดลงเช่นนี้ คงเป็นเพราะกรรมที่ไปพัวพันด้วยแน่  ท่านจึงลงโทษสถานเบาไม่ถึงแก่ชีวิต  พอคิดได้เช่นนั้น นายเผือกได้บอกพวกญาติพี่น้องให้พาตนไปที่วัดโพธิ์ชัยศรี เพื่อไปกราบคารวะขอขมาลาโทษกับหลวงพ่อนาค ที่ตนได้ล่วงเกิน 

ครั้นไปถึงวัดโพธิ์ชัยศรี ที่ประดิษฐานหลวงพ่อนาคปรก  ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านตนราว 6 – 7 กิโลเมตร ก็นำดอกไม้ธูปเทียนเข้าไปสารภาพผิดทุกอย่าง แล้วกราบขอขมาลาโทษที่ตนได้กระทำกรรมไว้กับหลวงพ่อ (นาค) ก่อนที่จะลากลับไปบ้าน ได้เอาแผ่นทองคำเปลวที่ปิดพระเนตรหลวงพ่อนาค มาปิดที่นัยน์ตาของตน รุ่งขึ้นอีกวัน นัยน์ตาของนายเผือก ก็กลับคืนสู่สภาพเดิม สามารถมองเห็นทุกสิ่งได้ตามปกติ นับเป็นเรื่องที่อัศจรรย์ยิ่ง

  

หลวงพ่อนาคถูกขโมย ครั้งที่ ๓

 ในราว พ.ศ. 2512  หลวงพ่อนาคได้หายไปอีกครั้งหนึ่ง  ซึ่งชาวบ้านแวงได้ช่วยกันสืบจนได้ความว่า มีคนร้ายกลุ่มหนึ่งมาขโมยเอาองค์หลวงพ่อนาคไป  โดยนำรถยนต์มาจอดไว้นอกวัด แล้วลอบเข้าไปอุ้มองค์หลวงพ่อนาคขึ้นใส่รถยนต์  จากนั้นขับมุ่งไปทางจังหวัดอุดรธานี เพื่อนำไปขายให้พวกฝรั่งที่สนามบินอุดรธานี ในราคา 500,000 บาท จุดหมายปลายทางคือ ประเทศสหรัฐอเมริกา 

พอถึงวันนัดหมาย  คนร้ายได้นำหลวงพ่อนาค บรรจุลงกล่องกระดาษแข็ง ปิดผนึกอย่างดี พอได้เวลาก็ส่งกล่องบรรจุหลวงพ่อนาคขึ้นเครื่องบิน เพื่อจะนำส่งไปประเทศสหรัฐอเมริกา  ทันทีที่กล่องบรรจุหลวงพ่อนาคขึ้นเครื่อง นักบินฝรั่งก็ติดเครื่องเตรียมจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า  เสียงเครื่องบินแทนที่จะกระหึ่ม แสดงถึงความพร้อมที่จะทะยานสู่ท้องฟ้า  แต่ทว่าสิ่งมหัศจรรย์ได้เกิดขึ้นในบัดดล ล้อเครื่องบินแทนที่จะแล่นไปตามลานบิน  กลับสงบนิ่งอยู่กับที่  แม้จะพยายามบังคับเครื่องสักเท่าไหร่  ล้อก็ไม่ยอมขยับเขยื้อน  พวกช่างเครื่องมาสำรวจตรวจเช็คอย่างละเอียดแล้ว  สั่งให้ลองบินดูอีกครั้ง  ปรากฏว่าทุกอย่างคงมีสภาพเดิม  จนฝรั่งหมดปัญญา ยอมยกกล่องบรรจุหลวงพ่อนาคคืนกลุ่มมิจฉาชีพ  พอยกกล่องหลวงพ่อนาคลงจากเครื่องบินเท่านั้น  เครื่องบินก็บินได้ตามปกติ โดยไม่มีอะไรขัดข้องเลย สร้างความประหลาดใจแก่พวกฝรั่งและคนร้ายอย่างยิ่ง 

เมื่อฝรั่งเอาไปไม่ได้ คนร้ายก็นำกลับไปที่บ้านหลังหนึ่ง เตรียมที่จะตัดเศียรไปเท่านั้น  พอเครื่องตัดเหล็กจ่อถูกองค์หลวงพ่อนาคครั้งใด ไฟฟ้าเป็นต้องดับหมดบ้านทุกที  แม้จะพยายามสักเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ  เมื่อคนร้ายโดนอิทธิฤทธิ์หลวงพ่อนาคเล่นงาน  ไม่รู้จะกระทำวิธีอื่นใดอีก เอาไปก็ไม่ได้ ตัดเศียร

ก็ไม่สำเร็จ วิธีที่ดีกว่านี้ ควรนำฝังดินไว้ก่อน ดีกว่ามีชาวบ้านมาพบเห็นเข้า จะพากันเดือดร้อน พอคิดได้ดังนั้นก็ช่วยกันยก ปรากฏว่ายกไม่ขึ้นอีก  แม้จะพยายามสักกี่หนก็ไม่สำเร็จอีก  หลวงพ่อนาคได้เล่นงานคนร้ายจนหมดปัญญา  ทุกคนได้ช่วยกันคิดหาหนทางจัดการกับหลวงพ่อนาคอย่างไรดี  จนกระทั่งคนร้ายออกความเห็นว่า “ควรนำหลวงพ่อนาคไปฝากที่สถานีวิทยุ 09 อุดรธานี” คนร้ายที่เหลือต่างเห็นด้วย จึงนำเอาองค์หลวงพ่อนาคบรรจุใส่กล่องจนมิดชิด แล้วนำไปฝากไว้กับเจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ 09 โดยบอกว่า ขอฝากกล่องนี้สักประเดี๋ยว ไปธุระที่ตลาดแล้วจะกลับมาเอา

เมื่อคนร้ายฝากกล่องหลวงพ่อนาคไว้แล้ว ก็พากันหลบหนีไปหมด ปล่อยให้เจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ 09 เฝ้าคอยการกลับมาอยู่จนมืด ก็ไม่เห็นเจ้าของกลับมาเอาคืน  จนเวลาผ่านไป 3 วัน ก็ยังไม่มีใครมารับเอาคืนไป  เจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ 09 เลยตัดสินใจเปิดกล่องออกมาดู  ปรากฏว่าข้างในมีพระพุทธรูปนาคปรกบรรจุอยู่  แต่ไม่รู้ใครเป็นเจ้าของ หรือเป็นพระของวัดใด จึงได้ประกาศออกทางวิทยุ พร้อมกับบอกพุทธลักษณะให้ทราบ ถ้าใครเป็นเจ้าของ หรืออยู่ที่วัดใด ให้นำหลักฐานมายืนยัน ก่อนจะเอากลับคืนไป 

ในขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ตำรวจภูธรอำเภอบ้านผือ ได้ฟังข่าวประกาศเรื่องหลวงพ่อนาคปรก อยู่ที่สถานีวิทยุ 09 อุดรธานี ฟังลักษณะตามประกาศแล้ว ก็ว่าเป็นหลวงพ่อนาค วัดโพธิ์ชัยศรีแน่ ๆ เพราะตอนที่หายไปนั้น ชาวบ้านได้มาแจ้งความไว้แล้ว  สารวัตรสถานีตำรวจภูธรอำเภอบ้านผือ ได้สั่งให้สิบเวรนายหนึ่ง ไปแจ้งให้นายบัว แวงคำ ผู้ใหญ่บ้านแวงทราบ 

นายบัว แวงคำ ก็พาชาวบ้านไปรับหลวงพ่อนาคที่สถานีวิทยุ 09 อุดรธานี  พร้อมกับสอบถามว่าใครเอากล่องนี้มาฝาก  เจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ 09 ตอบว่า มีชายฉกรรจ์ 3 คน หามกล่องนี้มาฝากไว้  เพียงบอกแต่ว่าไปตลาดเดี๋ยวเดียวจะกลับมารับ  ต่อจากนั้นก็ไม่กลับมาอีกเลย  จนกระทั่งเปิดกล่องถึงทราบว่า เป็นพระพุทธรูป จึงได้ประกาศหาเจ้าของให้มารับพระพุทธรูปนาคปรกองค์นี้คืนไป 

เมื่อเจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ 09 อุดรธานี ได้สอบถามพุทธลักษณะ และตำหนิต่าง ๆ ของหลวงพ่อนาคปรก ปรากฏว่า ชาวบ้านแวงตอบถูกหมดทุกอย่าง จึงได้มอบหลวงพ่อนาคให้กลับคืนไป ชาวคณะบ้านแวง ได้กล่าวขอบพระคุณทางเจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ ๐๙ อุดรธานี แล้วก็อาราธนาหลวงพ่อนาคกลับคืนไปยังหมู่บ้านตน 

เมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2522 นายพันทหารท่านหนึ่ง ประจำอยู่ในค่ายทหารอุดรธานี  ได้ทำปืนของทางราชการหายไปประมาณ 50 กระบอก  โดยไม่ทราบว่าผู้ใดได้มาขโมยไป  นายพันทหารผู้บังคับบัญชา พยายามสอบสวนทุกคนก็ไม่ได้ความคืบหน้า ก็เลยหันมาพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดู ในเวลานั้น เกิดคิดถึงหลวงพ่อนาค ที่วัดโพธิ์ชัยศรี  ที่ตนเคยทราบกิตติศัพท์ถึงความศักดิ์สิทธิ์มาก่อนแล้ว  จึงได้เดินทางไปที่วัดโพธิ์ชัยศรี  เมื่อไปถึงก็ติดต่อสอบถามคุณโยมพ่อตุ๊ (ผู้ดูแลรักษาหลวงพ่อนาค) ถึงวิธีเสี่ยงทายของหาย ว่าปืนที่หายไปจะได้คืนหรือเปล่า ? ในพิธีเสี่ยงทาย หลวงพ่อนาค บอกว่า ได้คืน ผู้พันทหารถามคุณโยมพ่อตุ๊ว่า “ทำอย่างไรถึงจะได้คืน” 

โยมพ่อตุ๊ก็บอกว่า “ผู้พันต้องรับสัจจะปฏิญาณกับหลวงพ่อนาคก่อนว่า จะไม่ลงโทษเขา ผมก็จะบอกให้ ถ้าต้องการไปลงโทษ ผมก็จะไม่บอก” 

ผู้พันก็รับปากว่า “ขอให้ได้ปืนคืนเท่านั้นก็พอ ผมจะไม่ลงโทษเขาหรอก” กล่าวจบ คุณโยมพ่อตุ๊ก็เสี่ยงทายกับหลวงพ่อนาค ดูปืนที่หายไปนั้น กองร้อยใดเอาไป โดยเริ่มเสี่ยงทายตั้งแต่กองร้อยที่ 1 ไปตามลำดับ ปรากฏว่า กองร้อยที่ 3 เอาไป แล้วก็เริ่มเสี่ยงทายต่อไป ถามถึงชื่อผู้ที่เอาไป โดยนำเอาชื่อผู้ใต้บังคับบัญชาในกองร้อยที่ 3 ทั้งหมด มาเสี่ยงทายเรียงตามลำดับ จนถึงตัวผู้เอาปืนไป เมื่อรู้ตัวผู้ขโมยพอเป็นที่สังเขป ก็ทำน้ำมนต์ไปให้ทหารในกองร้อยดื่มเรียงตัว ต่อมาทหารผู้ที่เอาปืนไปซ่อนไว้ ก็มาสารภาพว่า “ปืนนั้นผมเอาไปเก็บไว้เอง” 

พอผู้พันทหารทราบตัวหัวขโมยก็โกรธ ลืมคำปฏิญาณที่รบไว้กับหลวงพ่อนาค สั่งนำตัวไปจำขังเป็นการลงโทษ ต่อมาผู้พันได้ไปราชการทหารที่จังหวัดเลย  บังเอิญถูกงูกัดขา รักษาเท่าไรก็ไม่หาย นับวันแผลมีแต่จะเปื่อย ทำให้นึกถึงคำปฏิญาณที่ให้ไว้กับหลวงพ่อนาค  จึงได้นำดอกไม้ธูปเทียนไปขอขมา แล้วขอน้ำมนต์หลวงพ่อนาคไปประพรม หลังจากนั้นไม่นาน แผลที่ขาก็หายเป็นปกติ

 หลวงพ่อนาคถูกขโมย ครั้งที่ 4

 เมื่อวันที่  27 กันยายน พ.ศ. 2530  เวลาประมาณ 02.00 น. ได้มีคนร้ายประมาณ 8 คน ใช้รถยนต์เป็นพาหนะ เข้าไปในบริเวณบ้านแวง อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี โดยจอดรถยนต์ไว้ที่บริเวณบ้านแวง แล้วตรงไปยังวัดโพธิ์ศรี  อันเป็นที่ประดิษฐานของหลวงพ่อนาค และคนร้ายชุดดังกล่าว ได้ตัดกุญแจที่ใส่คล้องประตูโบสถ์ 5 ดอก แล้วเข้าไปงัดประตูเหล็กชั้นใน อันเป็นชั้นที่ ๒ จนพัง แล้วขโมยเอาหลวงพ่อนาคไปจากฐานที่ตั้ง 

รุ่งเช้าวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2530  พระเณรในวัดโพธิ์ชัยศรี ตื่นขึ้นมาเข้าโบสถ์ เพื่อจะทำวัตรตามปกติ  ก็พบว่า หลวงพ่อนาคได้ถูกคนร้ายลักไปแล้ว  จึงได้ให้นายบุญมา  พรหมเมศ  อายุ 43 ปี ราษฎรบ้านแวง นำความเข้าแจ้งต่อ พ.ต.ท.มนัส  เที่ยงธรรม สวญ.สภ.อ.บ้านผือ ว่า เมื่อคืนนี้ เวลาประมาณ 03.00น. มีคนร้าย 4  คน ใช้รถปิ๊กอัพ นิสสัน สีแดง ไม่มีป้ายทะเบียน ลอบเข้าไปในโบสถ์วัดโพธิ์ชัยศรี หมู่ 10 บ้านแวง อ.บ้านผือ ขโมยเอาหลวงพ่อนาค พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองของชาวอำเภอบ้านผือไป  ซึ่งขณะนี้ชาวบ้านมั่นใจว่า คนร้ายยังไม่ได้นำ “หลวงพ่อนาค” ออกนอกเขตอำเภอบ้านผือ จึงนำความมาแจ้งให้ตำรวจรีบติดตามเอาคืนมาให้ได้ 

หลังจากรับแจ้งว่า “หลวงพ่อนาค” ถูกขโมยไปได้ไม่นาน พ.ต.ท.มนัส สวญ.สภ.อ.บ้านผือ ได้รับแจ้งจากชาวบ้านกาลืม ต.เมืองพาน อ.บ้านผือ อีกว่า ในคืนเดียวกัน พระอธิการคำห่วง เจ้าคณะตำบล ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทบัวบก ต.เมืองพาน ซึ่งอยู่ห่างจากวัดโพธิ์ชัยศรี ได้รับแจ้งจากพระสงฆ์ และชาวบ้านกาลืมว่า มีคนร้ายแต่งกายชุดเขียวคล้ายทหาร เข้าไปงัดศาลาการเปรียญ อันเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางต่าง ๆ ของวัดบ้านกาลืม แล้วขโมยพระพุทธรูปทั้งหมด ประมาณ 25 องค์ด้วยกัน

        หลังจากที่หลวงพ่อนาคได้ถูกขโมยไปแล้ว  ทั้งทางราชการ และประชาชนทั่วไป ที่เลื่อมใสศรัทธา ต่างก็มิได้นิ่งนอนใจ ได้พยายามทุกวิถีทางที่จะให้ได้ข่าว และแหล่งที่ซุกซ่อนของหลวงพ่อนาค โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางราชการอำเภอบ้านผือ  ซึ่งมีนายบรรดาศักดิ์  บุญบันดล นายอำเภอบ้านผือ พ.ต.ท.มนัส  เที่ยงธรรม สวญ.สภ.อ.บ้านผือ พร้อมด้วยทีมงาน ประกอบด้วย ร.ต.ท.วิเชียร ประภาการ ร.ต.ท.วิสัย  พิทักษ์สฤษดิ์ ร.ต.อ.วินันท์ เสียงครวญ และเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกหลายนาย ซึ่งเป็นกำลังสำคัญในการติดตามข่าวคราว และหาแหล่งที่ซุกซ่อนองค์หลวงพ่อนาค น้ำมนต์ และทำด้ายสายสิญจน์ผูกข้อมือสวมคอ เพื่อป้องกันศัตรู และเป็นสิริมงคลแก่ผู้ที่มากราบไหว้ในเวลานั้น

นอกจากนั้น ทางจังหวัดหนองคาย ได้มีท่านพระครูสังฆวิฑิต  วัดทุ่งสว่าง ในเขตเทศบาลเมืองหนองคาย ซึ่งเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงที่สำคัญยิ่ง  ได้ทุ่มเทกำลังกาย กำลังความคิด ตลอดจนกำลังทรัพย์ในการติดตามข่าวคราว ความเคลื่อนไหวของคนร้าย  โดยขอความร่วมมือจาก ร.ต.อ.วินันท์ เสียงครวญ รอง สวป.สภ.อ.เมืองหนองคาย ได้สืบหาตัวคนร้าย และสืบหาแหล่งที่ซุกซ่อนองค์หลวงพ่อนาค อันเป็นการให้ความช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ของอำเภอบ้านผืออีกทางหนึ่ง แต่การดำเนินงาน ก็เป็นไปอย่างไม่เปิดเผย เพราะเกรงคนร้ายจะไหวตัว ในที่สุด วันแห่งความปลาบปลื้มปีติยินดีของทางราชการ และประชาชนผู้เลื่อมใสศรัทธาในหลวงพ่อนาคก็มาถึง 

คือ ในวันที 13 ตุลาคม พ.ศ. 3530  เวลาประมาณ10.00 น. ร.ต.อ.วินันท์ เสียงครวญ พร้อมด้วยคณะเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.อ.เมืองหนองคาย จำนวนหนึ่ง ได้ทำการจับกุมคนร้ายกลุ่มดังกล่าวได้ ณ ที่ว่าการอำเภอเมืองหนองคาย ซึ่งคนร้ายได้มาติดต่อขายพระพุทธรูปหลวงพ่อนาค และพระพุทธรูปปางต่าง ๆ ของวัดบ้านกาลืม จึงนำตัวคนร้ายทั้งหมดไปทำการสอบสวนที่ สภ.อ.เมืองหนองคาย แล้วรายงาน พ.ต.อ. ดร.ช่วงชัย สัจจะพงษ์ ผกก.ภ.จ.หนองคายทราบ แล้วรายงานให้ พ.ต.อ.บำรุง สุขพานิช ผกก.ภ.จ.อุดรธานี ทราบตามลำดับ เมื่อคนร้ายได้ให้การรับสารภาพแล้ว จึงนำตัวคนร้ายไปยังบริเวณที่ฝังองค์หลวงพ่อนาค และพระพุทธรูปปางต่าง ๆ ของวัดบ้านกาลืม เมื่อขุดเอาพระพุทธรูปทั้งหมดขึ้นจากดินแล้ว ก็ส่งตัวคนร้ายมอบให้เจ้าหน้าที่เมืองอุดรธานี เพื่อดำเนินคดีต่อไป 

เมื่อราษฎรบ้านแวง ได้อาราธนาหลวงพ่อนาคกลับมาที่วัดโพธิ์ชัยศรี นายจรวย ยิ่งสวัสดิ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ได้ทราบเรื่องการติดตามหลวงพ่อนาค และพระพุทธรูปของวัดบ้านกาลืม และสามารถจับกุมคนร้ายได้ทั้งแก๊ง จึงได้ไปตรวจหลวงพ่อนาค พร้อมกับพระพุทธรูปวัดบ้านกาลืม พร้อมทั้งกล่าวชมเชยในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ที่ติดตามพระพุทธรูปคืนมาได้ โดยใช้เวลาเพียง 15 วัน ด้วยเหตุนี้ ทางอำเภอบ้านผือ ทั้งทางราชการและประชาชน ได้จัดงานฉลองสมโภชอย่างยิ่งใหญ่มโหฬาร ชาวบ้านร้านตลาดทั้งหลาย ได้อาราธนาหลวงพ่อนาคแห่ไปรอบอำเภอบ้านผือ เพื่อเป็นสิริมงคลต่อไป

หลังจากแห่รอบเมืองแล้ว ชาวบ้านแวงก็ปรึกษากันว่า คงจะทำพิธีบายศรี (ทำขวัญ) ถวายแด่องค์หลวงพ่อนาค เพราะเป็นพระคู่บ้านคู่เมือง ทันใดนั้นเอง หลวงพ่อนาคได้นิมิตเข้าสิงคุณโยมพ่อตุ๊ (นายทูล คำน้อย) ซึ่งไม่เคยเป็นคนทรงมาก่อน แต่เป็นผู้ที่ปรนนิบัติดูแลองค์หลวงพ่อนาคในวัด โดยนายทูลทำน้ำมนต์ และทำด้ายสายสิญจน์ผูกข้อมือสวมคอ เพื่อป้องกันศัตรู และเป็นสิริมงคลแก่ผู้ที่มากราบไหว้ในเวลานั้น 

หลวงพ่อนาค ได้ถูกขโมยไปถึง 4 ครั้งแล้ว แต่ด้วยพุทธานุภาพแห่งองค์หลวงพ่อนาค ก็สำแดงปาฏิหาริย์แก่ผู้เคารพเลื่อมใสศรัทธาได้ประจักษ์ ทุกครั้งที่ถูกขโมยไป ก็จะได้กลับคืนมา เป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนสืบไป 

  

วัดโพธิสมภรณ์

ตั้งอยู่ริมถนนโพศรี ตำบลหมากแข้ง เป็นวัดที่สร้างในสมัยรัตนโกสินทร์ ปลายรัชกาลที่ 5 โดยมหาอำมาตย์ตรีพระยาสุริยราชวรานุวัตร(โพธิ เนติโพธิ) สมุหาเทศาภิบาลมณฑลอุดรได้ชักชวนราษฏรในหมู่บานหมากแข้งสร้างวัด ชาวบ้านนิยมเรียกว่า “วัดใหม่” ต่อมาพระเจ้าวรวงค์เธอกรมหลวง

ชินวรสิริวัฒน์ สมเด็จพระสังฆราชเจ้า วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม ได้ทรงประทานนามว่า “วัดโพธิสมภรณ์” ให้เป็นอนุสรณ์แก่พระยาศรีสุริยราชวรานุวัตรผู้สร้างวัดนี้นอกจากนี้ภายในวัดยัง มีพิพิธภัณฑ์ บูรพาจารย์ ฝ่ายกรรมฐานด้วย

เคล็ดลับในการกราบไว้ขอพร

พระพุทธรูปศิลาแลงวัดโพธิสมภรณ์มีความศักดิ์สิทธิ์ด้านให้พร พระพุทธรูปองค์นี้ชาวเมืองอุดรให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมากมักจะมีคนมากราบไหว้ขอพรอยู่เสมอจนมีอีกชื่อว่า “พระขอ” ซึ้งหมายถึงหากเราจะขออะไรก็จะได้อย่างนั้น

อานิสงส์ของการสักการะกราบไหว้

ทำให้สมหวังในสิ่งที่อธิฐานพอพร

ศาลหลักเมืองอุดรธานี

ศาลหลักเมือง

ตั้งอยู่บริเวณทุ่งศรีเมือง อำเภอเมืองอุดรธานี เป็นสถาปัตยกรรมไทยอิสาน ทำด้วยไม้มงคล(ไม้คูณ) ตัวเสาหลักเมืองฝังลึก 3 เมตร รวมความยาวทั้งสิ้น 5 เมตร เป็นที่เคารพสักการะของประชาชน

เคล็ดลับในการกราบไหว้ขอพร

สักการะเพื่อขอพรในเรื่องของโชคลาภ การค้าขาย การประกอบอาชีพ เจ็บไข้ได้ป่วย เกณฑ์ทหาร ความมั่งคั่งมั่นคงของชีวิต และการสอบแข่งขัน ต่างๆ

วิธีการไว้ จุดธูป 3 ดอก เทียน 2 เล่ม ดอกไม้ 1 คู่

คำบูชา นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ(3จบ)

อานิสงส์ของการสักการะบูชากราบไหว้

ทำให้เรามีชีวิตมั่นคง ครอบครัวหน้าที่การงานมั่นคง

ศาลเจ้าปู่-ย่า อุดรธานี





ศาลเจ้าปู่-ย่า

ตั้งอยู่หลังสถานีรถไฟใกล้ตลาดหนองบัว ถนนนิตโย เป็นศาลเจ้าของชาวจีนที่ใหญ่โตและสวยงาม มีสวนหย่อมริมหนองบัว บริเวณโดยรอบมีศาลาชมวิวกลางน้ำ 2 หลัง บรรยกาศร่มรื่นเหมาะแก่การท่องเที่ยวและพักผ่อน ในศาลเจ้าปู่-ย่า นี้ยังมีมังกรทองยาวถึง 99 เมตร ซึ้งใช้ในการแสดงงานทุ่งศรีเมืองในช่วงเดือนธันวาคมของทุกปี

เคล็ดลับในการกราบไหว้ขอพร

สักการะเพื่อบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ประทับอยู่ ณ บริเวณศาลเจ้าปู่-ย่า สักการะดวงวิญญาณของบรรพบุรุษและผู้มีพระคุณต่อชาวเมืองและองค์เทพที่สถิตอยู่ ณ บริเวณนั้นขอพรเกี่ยวกับการทำมาค้าขาย การสอบแข่งขันเพื่อศึกษาต่อและความมั่งคั่งมั่นคงของชีวิต ภายในบริเวณ ศาลเจ้าปู่-ย่า จะประกอบด้วยศาลต่างๆ รวมอยู่ด้วยกัน 6 ศาล ได้แก่
1.ศาลเจ้าปู่-ย่า 2.ศาลเทพยดา-ฟ้าดิน 3.ศาลเจ้าพ่อหนองบัว

4.ศาลเจ้าที่(ตี่จูเอี๊ย) 5.พระสังฆ์กัจจายน์ 6.ฉั่งง่วนส่วย การสักการะกราบไหว้ใช้ธูปรวม 30 ดอก จุดไหว้ที่ 1 ถึงที่ 6 แต่ละจุดไหว้ให้ใช้ธูป 5 ดอก ปักกระถางตรงกลาง 3 ดอก แล้วปักกระถางด้านข้างข้างละ 1 ดอก

อานิสงส์ของการสักการะกราบไหว้

ทำให้การค้าขาย ประกอบธุรกิจรุ่งเรืองมั่งคั่ง





ท้าวเวสสุวัณ(ท้าวกุเวร) อุดรธานี 





ท้าวเวสสุวัณ เป็นยักษ์ที่คอยปราบภูติผีปีศาจ เวลาที่นั่งสมาธิ ดั้งนั้นการขอพรจากท้าวเวสสุวัณ ให้ได้ผลมากที่สุดคือ การข้อให้ศัตรูหมู่มารทั้งหลายหรือผู้ที่คิดร้ายกับเราแพ้ภัยตัวเอง หรือกลับใจมาเป็นมิตร

เคล็ดลับในการกราบไหว้ขอพร

วิธีการไหว้ บูชาจุดธุป 9 ดอก ดอกกุหลาบแดง 9 ดอก ตั้ง นะโม 3 จบ ระลึกถึงคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บิดามารดา ครูบาอาจารย์ เคล็ดลับในการไหว้เมื่อขอพรแล้วให้ลูบกระบอง

คำบูชา ปุตตะกาโม ละเภปุตตัง ธะนะ กาโมละ เภธะนัง อัตถิกาเย กายะ เทวานังปิยะตัง สุตวา อิติปิโส ภะคะวา ยมมะราชาโน ท้าวเวสสุวรรณโณ มรนังสุขัง อะระหังสุขโต นะโม พุทธายะ  ท้าวเวสสุวรรณโณ จตุมหา ราชิกา ยังขะ พันตาภัทภูริโต เวสสะ พุละ พุทธัง อรหัง พุทโธ  ท้าวเวสสุวรรณโณ นะโม พุทธายะ

อานิสงส์ของการสักการะ กราบไหว้

ทำให้เราปราศจากศัตรูที่คิดร้ายทั้งปวง ใครที่คิดร้ายจะกลับมาเป็นมิตร




วัดมัชฌิมาวาส อุดรธานี





หลวงพ่อนาค(วัดมัชฌิมาวาส)

ตั้งอยู่ที่ตำบลหมากแข้งชาวบ้านนิยมเรียกว่า วัดเดิมหรือ วัดเก่า ในวิหารเล็กๆ ภายในวัดมีพระพุทธรูปหินสีขาวปางนาคปรกประดิษฐานอยู่ ซึ้งชาวบานเรียกว่า “หลวงพ่อนาค” เป็นที่เคารพสักการะของชาวอุดรธานีต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม ได้โปรดให้สร้างวัดขึ้นที่วัดร้างโนนหมากแข้งและให้ชื่อว่า “วัดมัชฌิมาวาส”

เคล็ดลับในการกราบไว้ขอพร

หลวงพ่อนาควัดมัชฌิมาวาสมีความศักดิ์สิทธิ์ด้านความรัก สักการะเพื่อขอพรในเรื่องของความรักทั้งพ่อแม่ที่มีต่อบุตร ครูบาอาจารย์ที่มีต่อศิษย์หรือความรักของหนุ่มสาวจึงนิยมขอพรให้ความรักมั่นคงยั่งยืน เคล็ดลับในการไว้คือถวายของเป็นคู่ เช่น เชิงเทียนหนึ่งคู่ และต้องตักน้ำมนในโอ่งที่อยู่หน้าโบสถ์มาประพรมใส่คนที่รัก

วิธีการไหว้ จุดธูป 3 ดอก เทียน 2 เล่ม

อานิสงส์ของการสักการะกราบไหว้

ทำให้สมหวังในเรื่องของความรัก ความรักยั่งยืน

อนุเสาวรีย์พระเจ้าบรมวงค์เธอกรมหลวง ประจักษ์ศิลปาคม

อนุเสาวรีย์พระเจ้าบรมวงค์เธอกรมหลวง ประจักษ์ศิลปาคม

ตั้งอยู่กลางเมืองอุดรธานี พลตรีพระเจ้าบรมวงค์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม ทรงเป็นผู้ริเริ่มทรงจัดวางระเบียบราชการปกครองบ้านเมืองและรับราชการในหน้าที่สำคัญๆ ที่อำนวยประโยชน์แก่ราษฏร อนุเสาวรีย์พระองค์ท่านนับเป็นเกียรติประวัติสูงสุดของชาวอุดรธานี

เคล็ดลับในการกลางไหว้ขอพร

สักการะเพื่อของพรเกี่ยวกับการเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่ง ความก้าวหน้าการสอบเข้ารับราชการทหาร ตำรวจ รัฐวิสาหกิจ สอบแข่งขันเพื่อศึกษาต่อในสถาบันต่างๆ เคล็ดลับคือการตั้งจิตอธิฐานบนบานพระองค์ท่านด้วยการวิ่งแก้บนท่านรอบอนุเสาวรีย์ๆ  และถวายดาบกับม้า

วิธีการไหว้

จุดธูป 9 ดอก เทียน2 เล่ม หากต้องการบนบานให้ใช้ธูป 16 ดอก เทียน 2 เล่ม พร้อมดอกไม้หรืออาจจะใช้น้ำมันเพื่อเติมตะเกียง บริเวณอนุสาวรีย์ๆ ให้มีความสว่างไสว

อานิสงส์ของการสักการะกราบไหว้

ทำให้เราก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ปราศจากอุปสรรคต่างๆ ในการทำงาน ประสบความสำเร็จในการเรียน

วัดป่าบ้านตาด

   วัดป่าบ้านตาด ตั้งอยู่ที่บ้านตาด อำเภอเมือง ระยะทาง 7 กิโลเมตร
ตามทางหลวงหมายเลข 2 อุดรธานี-ขอนแก่น แล้วเลี้ยวขวาเข้าไปอีก
ประมาณ 9 กิโลเมตร วัดอยู่เลยจากชุมชนบ้านตาดไม่ไกลมากนัก
สภาพโดยทั้วไปมีลักษณะเป็นพื้น ที่ป่าบนโคก ล้อมรอบด้วยที่นาพื้น ที่
ทั้งหมด 163 ไร่ มีกำแพงเป็นรั้วรอบเพื่อป้องกันอันตราย ให้กับสัตว์ป่า
ที่อาศัยอยู่ ในวัดเป็นจำนวนมาก อาทิ ไก่ฟ้า ไก่ป่า นกกระจอก กระแต
หมูป่า วัดป่าบ้านตาดเป็นที่เคารพศรัทธา เลื่อมใสของพุทธศาสนิกชน โดย
ทั่วไป ภาย ในวัดนี้เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการไปปฏิบัติธรรมโดยเฉพาะ 

พระราชญาณวิสุทธิโสภณหลวงตาบัว

ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสัมปันโน หรือ " หลวงตาของเรา" ถือกำเนิดในครอบครัว ชาวนาผู้มีอันจะกิน แห่งสกุล "โลหิต ดี" ณ ตำบลบ้านตาดอำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2456 โดยมีบิดา " นายทองดี" และมารดา "นางแพง" ได้ให้มงคลนามว่า "บัว" ในจำนวน พี่น้อง ทั้งหมด 16 คน เฉพาะที่ยังมี ชีวิตอยู่ในปัจจุบัน 6 คน เว้นท่านเสีย เป็นชาย 1 คน หญิง 5 คน มีท่านเพียงผู้เดียว ที่ดำรงอยู่ในสมณเพศ และกอปรด้วยศี ลาจารวัตร อันงดงาม ทรงไว้ซึ่งคุณธรรมอันประเสริฐ เป็นที่เคารพสักการะบูชาของชาวพุทธเรา อย่างกว้าง ขวาง ทั้งในและนอกประเทศ ก่อน ท่านจะออกบวชปรากฏว่าได้เป็น หัวเรี่ยวหัว แรงของครอบ ครัว เป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจในงานทั้งปวง จนบิดามารดาหวังฝากผี ฝากไข้ฝากเป็นฝากตายไว้กับท่าน หลักประเพณี ของไทยเราแต่โบราณ มาเมื่อบุตรชายอายุ ครบบวชมักจะให้บวชเสียก่อน ก่อนที่จะมีครอบครัวเหย้าเรือนต่อไป ดังนั้น เมื่อ ท่านมีอายุครบ 20 ปี บริบูรณ์สมควรที่ จะบวชได้แล้ว มารดาจึง ได้นำเรื่องนี้มา ปรึกษาปรา รถกับท่าน  "....นี่พูดถึงสาเหตุที่เรา จะออกบวชซึ่งไม่เคยคาดฝันมาก่อน คือ เย็นวันหนึ่งครอบครัวเรามีพ่อแม่และ ลูกชายหญิงหลายคนร่วมรับประทานกันอยู่ อย่างเงียบ ๆ ขณะนั้นพ่อพูดขึ้นชนิดไม่มี อะไรเป็น ต้นเหตุเลยว่า "เรามีลูก หลายคนทั้งหญิงชาย แต่ไม่พ้นความวิตก ในเวลาเราจะตาย เพราะจะไม่มีลูกคนใดเป็นผู้ชายคิดบวช ให้ พอเรา ได้เห็นผ้าเหลืองก่อนตาย ได้คลายความกังวลใจ ในเวลานั้น แล้ว ตายไปอย่างเป็นสุขหาย ห่วง ลูกเหล่านั้นกูไม่ว่ามันแหละ หมายถึงลูกผู้ชาย ส่วนลูก ผู้หญิงกู ก็ ไม่เกี่ยวข้องมัน ลูกผู้ชายกูมีหลายคน แต่นอกนั้นกูก็ไม่สนใจ อะไรพอ จะอาศัยมันได้ แต่ไอ้บัว (หมายถึงเรา ) นี่ซิ ที่กูอาศัยมัน ได้น่ะ"ปกติพ่อไม่เคย ชมเรา อะไร ๆ ไม่เคยชม มีแต่กดลงเรื่อย ๆ นิสัยพ่อกับแม่ เราเป็นอย่างนั้น "ไอ้นี่ลงมันได้ทำ การทำงานอะไร แล้ว กูไว้ใจมันได้ทุก อย่าง กูทำยังสู้มันไม่ได้ ลูกคนนี้ กูไว้ใจที่ สุด" ว่าอย่างนั้น " ถ้าลงมันได้ทำอะไรแล้วต้องเรียบไปหมด ไม่ มีที่น่าตำหนิติเตียน กูยังสู้ มันไม่ได้ ถ้าพูดถึงเรื่องหน้าที่การงาน แล้วมันเก่งจริง กูยกให้ลูก กูทั้ง หมดก็มีไอ้นี่แหละเป็นคนสำคัญ เรื่อง การงานต่าง ๆ นั้นกูไว้ใจมันได้แต่ที่สำคัญตอนกูขอให้มันบวชทีไร มันไม่เคยตอบไม่เคยพูดเลยเหมือนไม่ มีหู ไม่มีปาก นั่นเอง   บทเวลากูตาย แล้วจะไม่มีใครลากกูขึ้นจากหม้อ นรกเลยแม้แต่คนเดียว เลี้ยงลูกไว้หลายคน เท่าไร กูพอจะได้อาศัยมันก็ ไม่ ได้เรื่อง ถ้ากูอาศัยไอ้บัวคน เดียวแล้วกูก็หมดหวังเพราะลูกชายหลาย คนกูหวัง ใจอาศัยไอ้นี่เท่านั้น พอว่าอย่างนั้น โฮ้ย น้ำตาพ่อร่วงปุบปั๊บ ๆ เรามองไป เห็น แม่เองพอมอง ไปเห็นพ่อน้ำตา ร่วง แม่ก็เลยน้ำตาร่วงเข้าอีกคนเรา เห็นอาการสะเทือน ใจทนดูอยู่ไม่ได้ ก็ โดดออกจากที่รับประทาน ปุ๊บปั๊บหนีไปเลย นั่นแหละ เป็นต้นเหตุให้เราตัดสินใจบวช มันมีเหตุอย่างนั้น นำไปคิดอยู่ตั้ง สามวัน ไม่หยุด ไม่ยอมมารับประทานร่วมวง พ่อแม่อีก เลย ในสามวันนั้นแต่ก็ คิดไม่หยุดไม่ถอย คิดเทียบเคียงถึงเพื่อนฝูง ที่ เขาบวชกัน ตลอดถึงครูบาอาจารย์ที่ บวชมาเป็นจำนวนมาก ท่านยัง บวชกันได้ ทั่วโลกเมืองไทย การบวชนี่ก็ไม่เหมือนการติดคุก ติดตะราง แม้เขาติดคุกติดตะราง เช่น ติดตลอดชีวิต เขาก็ยังพ้นโทษออก มาได้ เราไม่ใช่ติดคุกติดตะรางนี่ หมู่เพื่อนบวชเขายังบวชได้ เขาเป็นคนเหมือนกัน และครูบาอาจารย์ ทั้งหลายที่ท่านบวช จนเป็นสมภารเจ้าวัด ท่านยังอยู่ได้ เหตุใด เราเป็น คนทั้งคน พ่อแม่เลี้ยงมาเหมือน คนทั้งหลาย อย่างอื่น ๆ เรายังอดได้ทนได้ แต่การบวชนี่มันเหมือนติดคุกติด ตะรางเชียวเหรอ เราถึงจะบวช ไม่ได้ ทนไม่ได้ เราทำไมถึงจะต้องเอาเสียหน้า ต่ำช้าเอานักหนากว่า เพื่อนฝูงทั้งหลาย ถึงขนาด พ่อแม่ต้องน้ำตาร่วงเพราะเรานี่ไม่สม ควรอย่างยิ่ง คิดวกไปเวียน มาอยู่นั้นได้สามวัน เอาละที่นี่ ตัด สินใจปุ๊บ เอาทำไมจะ บวชไม่ได้ ตาย ก็ตายไปซิ เขาบวชกันมา ไม่เห็นตาย เลย พ่อแม่ก็ไม่ได้ บอกให้บวชจนถึงวันตาย หรือบอกให้บวชถึงปีสองปี พ่อแม่ก็ไม่เห็น ว่านี่ แล้วทำไมถึง จะบวชไม่ได้ล่ะ เราก็คน ๆ หนึ่งแท้ ๆ เอ้า ต้องบวช เมื่อพิจารณาเป็นที่ลงใจ แล้ว จึงได้มาบอกกับแม่ว่าเรื่องการบวช จะ บวชให้ แต่ว่าใครจะมาบังคับไม่ให้ สึกไม่ได้นะ บวชแล้วจะสึกเมื่อ ไร ก็สึก ใครจะมา บังคับว่าต้องเท่านั้นปี เท่านี้เดือนไม่ได้นะ มันหาทาง ออก ไว้แล้วนั่นดูซิ ทิฐิมานะของมันน่ะ แต่แม่ ฉลาดกว่าลูกนี่ "โถ แม่ไม่ว่าหรอก ขอให้ลูกไปบวชให้แม่เห็น ต่อหน้าต่อ ตาแม่ทีเถอะ แล้วสึกออกมาทั้ง ๆ ที่คนไปบวชยังไม่กลับบ้านก็ตามสึก ต่อหน้า ต่อตาคนมาก ๆ นั้น แม่ก็ ไม่ว่า" แม่ใส่เข้าไปอย่างนี้เลย ก็ ใครจะเป็น พระ หน้าด้านมาสึกต่อหน้า ต่อตาคนมาก ๆ ที่ไปบวชเราได้ ไม่ บวช มันเสียดีกว่าเมื่อบวชแล้วมาสึกต่อหน้าต่อตาคน มันยิ่งขายหน้า กว่า อะไรเสียอีก นั่น เมื่อติดปัญหา แม่แล้วก็เลย ไปบวช.....                   ท่านอาจารย์บวชที่วัดโยธานิ มิตร อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี มีท่านเจ้าคุณธรรม เจดีย์ (ชุม พนธุโล) เป็นพระอุปัชฌายะ เมื่อ วันที่ 12 พฤษภาคม2477 พระเถระผู้ใหญ่ผู้ เป็นอาจารย์สอนท่าน ปฏิบัติคือสมเด็จพระมหาวีร วงศ์ (พิมพ์ ชมมธโร) วัดพระศรีมหา ธาตุ บางเขน กรุงเทพมหานคร

เชิญร่วมถวายผ้าป่าดอลล่าร์
สมทบโครงการ ช่วยชาติ โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปัน โน

                              ขอเชิญร่วม บริจาค โครงการช่วยชาติโดยหลวงตามหาบัว ญาณ สัมปันโน เพื่อช่วยกอบกู้สถานภาพของ ประเทศไทย ที่ประสพสภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ
ในปัจจุบัน ให้ผ่านพ้นไปด้วยดีโดยรับริจาค : ทองคำ ดอลล่าร์ เงินบาทไทย และเงินตรา สกุลต่าง ๆ สถานที่รับบริจาควัดป่าบ้าน ตาด ต.บ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี 41000
โอนเข้าบัญชีออมทรัพย์ โครงการช่วยชาติ โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
รวม 3 บัญชี ดังนี้
1.ธนาคารกสิกรไทย จำกัดมหาชน สาขาสำนักราษฏร์บรูณะ เลขที่บัญชี 745-2-12831-9
2.ธนาคาร ไทยพาณิชย์ จำกัดมหาชน สาขาอุดรธานี เลขที่บัญชี 510- 2-83957-5
3.ธนาคารกสิกร ไทย จำกัดมหาชน สาขาอุดรธานี เลขที่บัญชี 110-2 -77444-9
4.ธนาคารกรุงเทพ จำกัดมหาชน สำนักงานใหญ่สีลม เลขที่บัญชี 101-590444 -2
หมายเหตุ เชิญบริจาคทองคำและดอลล่าร์ ได้ โดยตรงที่ ท่านอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน
โอนเงินดอลล่าร์ Saving A/C The Siam commercial Bank H.O. "Wat Pa Kesornsilakul" A/ C 222042094022001 US 

คำสอน

ความดีมีมากมีน้อยนั้น รวมเข้าไปเป็น กองมหาสมบัติ คำว่าแก้วสารพัดนึกนั้น  หมาย ถึง บุญของเราที่ได้สร้างไว้แล้ว นึกอะไร ก็เป็นมาตามนึก  เพราะเราได้สร้างไว้แล้ว เช่นเดียวกับวัตถุสิ่งของที่เราใช้ในบ้าน ของเรา  จะหยิบอะไรก็หยิบได้หมด เพราะ ของมีเต็มบ้านอยู่แล้ว

วันหนึ่งๆ ถ้าระลึกถึงความตายได้สักห้าหน คนเราก็จะมีความยับยั้งชั่งตัว  ถ้า เป็นรถจะมีเหยียบเบรคบ้าง ไม่เหยียบแต่คัน เร่งอย่างเดียว มีแต่บึกบึน  ไปเรื่อยๆ อันนั้น จะให้เป็นอย่างนั้น อันนี้จะให้เป็นอย่าง นี้  มีแต่อยากจะให้สมใจๆ แต่แล้ว มันก็ไม่สมใจ มีผิดหวังๆ ไปหมดถ้า ให้กิเลส  พาดำเนินไปอย่างนั้น ถ้าให้ธรรม ฉุดลากไปแล้วหรือชักจูงเราไป ดึงเรา ไป  เราจะมีความสมหวัง ให้เราสร้าง ความสมหวังเอาไว้  (วัดป่าบ้านตาด 9 ก.ค. 32)

ท่านเหน็ดเหนื่อยทุกข์ยากในการเป็นผู้นำพี่ น้องชาวไทยร่วมกันกู้ภัยเศรษฐกิจในครั้งนี้ เป็นอย่างยิ่งระยะหลังนี้ท่านเคยปรารภทำนองว่า ท่ายเคยคิดว่าเมื่อท่านแก่เฒ่าชราลง จะ ได้คอยดูลมหายใจ ของท่านเอง แต่กลับเป็นว่าขณะนี้ท่านกลับต้องมานั่งดูลมหายใจ ของคนในชาติ ขอท่านทั้งหลายได้โปรดแจ้ง ข่าวมหากุศลนี้ต่อๆกันไปโดยเชิญชวนคุณพ่อคุณแม่ บุตร ธิดา ญาติมิตร ได้ร่วมกันบำเพ็ญ กุศล โดยพร้อม เพียงกันอานิสงส์นี้ใหญ่หลวงนัก เพราะ เป็นการช่วยดับทุกข์ของคนในชาติโอกาสเช่น นี้ใช่จะพบได้บ่อยครั้ง เมื่อเราท่านเกิด มาร่วมชตาชีวิตของชาติในครั้งนี้ จึงมิ ควรผ่านเลยไปโดยที่ท่านมิได้สร้างปัจจุบัน ให้เป็นอดีต อันงดงามด้วยการบำเพ็ญทานร่วมกับ พระอรหันต์ผู้ยิ่งใหญ่ ชาติไทยได้เคยพบภาวะ วิกฤติหรือสงคราม มานับครั้งไม่ถ้วนทุกครั้งบรรพบุรุษชาวไทยต้องเสียสละเลือดเนื้อและชีวิตเข้า แลก กับอิสรภาพของชาติ เราจึงมีแผ่น ดินอยู่ร่วมกันอย่างสงบสบายแล้ววิกฤติการณ์สงคราม เศรษฐกิจครั้งนี้เล่า มิใช่ว่าท่านทั้งหลายจะ ต้องกำอาวุธหอกดาบเข้าต่อสู้เข่นฆ่าเช่นกาลก่อน เพียงแต่เราท่านทั้งหลายร่วมกันเดิน ตามรอยหัวหน้าผู้นำ กองทัพธรรม คือหลวง ตาของเรานี้ เสียสละเงินทองคนละมากน้อยตามกำลังของท่าน ก็จะช่วยประเทศชาติให้ พ้น ภัยได้ ท่านจะปล่อยโอกาสของความร่วมมือสามัคคี เป็นนำหนึ่งในเดียวกันในครั้งนี้ให้ผ่าน เลยไปได้ เชียวหรือ